küçük bir kız çocuğu
elinde
ana karnında
kazandığı minicik kalbi
neşesi yüreği ortasında
koşuyordu
mavi salkımlı kırlara
kırmızı bir deniz göründü ufuktan
gökyüzü sararmıştı kahrından
o hiç tanıdık gelmeyenen
eski arkadaşı değil miydi?
ne olmuştu?
sanki kalbi ağrıyordu!
koşarak geldiği dağlardan
aşağı inmesi mi gerekiyordu?
zirvesine dokunamadan!
sibel onbaşıoğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder