hangi aşka başımı çevirsem
tanıdık ko(r)kular
alıyorum
hangi aşığa
nasihat etmek istesem
yaşamadan
anla(şıl)maz diyorum
koy ver gitsin ko(r)kularını
ne yaşarsa yaşasın
içinden ihanet geçse bile
her yol bir yerde biter
bitmeyeni daha hiç yaşanmamıştır!
doğurduğun senindir
sancıların bereketidir
can kadar kıymetli(n)
kan revan içinde(n)
çıkmadan...
acı ve aşk yaşadım
diyemezsin!
sibel onbaşıoğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder