11 Temmuz 2010 Pazar

anımsamak

unuttuğumu sandığım
ne çok şey varmış meğer
bir korkak olduğumu mesela
köle olduğumu hatta
içinde yaşadığımı sandığım dünya
meğer dibine kadar emmiş ruhumu
öyle derin bir uykuya dalıp
toz pembe rüyalarda yaşadığıma inanıp
zifiri karanlıkta uyanmışım
oyuncak tavşanına sarılıp ağlayan
tacize uğrayan bir kız çocuğu olduğumu hatırladım...!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder