1 Nisan 2010 Perşembe

ilk nefes


Kurşun gibi ağırdı gecenin kanatları
Ilık bir rüzgar camları titretirdi
Ürperirdim...
Şiir kokardı biranda heryer
İlk nefes alış gibi sigaramdan
Benim yerime sen!
Senin yerine ben!
Sonra susup gözlerini yumar
Gideceği bütün adresleri unuturdu
Kalacağı yer neresiydi bilmeden.
Karadelik açılırdı yüreğimde
Birden cennet başladı
Cehennemin bittiği yerde
Ten uyudu, ruh uyandı
Bahar açtı ilk dumanda
Kanatları çırpındı gecenin
Gece mora boyandı
Şiir oldu geldi
Kalbe ilk dokunuş gibi

2 yorum:

  1. Merhaba,
    Şiirinize bayıldım.
    Okurken nefesim kesildi sanki.
    Bir ilk nefes düşledim.
    Sonra bir dokunuş.
    Sonra aşk.

    YanıtlaSil