söz

uykularımı çaldı aşk
aklımı aldığı günden beri
inandığım tüm değerlere
yemin ederim
ben böyle hiç sevmedim
bu denli kaplamadı benliğimi
hiç kimse
neydi beni sana çeken
ey adı aşk olan
bilirim bilmesinede
söyleyemem
gözümün tuzlu yaşları
bir çocuk masumiyetiyle
akarken gözümden
düşündüm
beni yıkarsan bir sen yıkarsın
daha iflah olmaz
bu can
zihninde dolaşan düşüncelerin
kalbinden gelip geçenlerin
teninde varolan her zerrenin
sevdalısıyım
çok masumum
aşık bir çocuğum ben
sevebilecek misin?
bütün hatalarımıda,
sevebilecek misin?
geçmişimle
sarabilecek misin?
benim olan herşeyi
benim seni saracağım gibi...
yıkarsan bir sen yıkarsın
başka herkesle ve herşeyle başederim
gidişin ölümdür bu saatten sonra
eğer gideceksen
acımadan vur beni.
söz mü?