doğduğunu bilen
ölmekten korkmaz
o hesap korkmam
ölmekten,
aslında ne gökgürültüsünden
ne karanlıktan
hatta ne kavgadan
ne de yalnızlıktan korkmadım
hurafelere hiç inanmadım
korktuğum
incitilmekti, incitmemişken
kırmadan, kırılmaktı,
onlarıda kabullendim yeniden...
fakat hala bir korkum var
özgürce çırpamamak kanatlarımı
üstelik hava bahar havası olduğu halde
ve bulutlar bembeyaz
gök masmaviyken...
hayalerimden bir uçurtma yaptım
kuyruğuna seni bağladım
benimse zaten kanatlarım var!
Sibel Onbaşıoğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder